Vitamin B: Interaksi dengan vitamin dan mineral lain

Posted on by

Vitamin B: Interaksi dengan vitamin dan mineral lain

Vitamin B1 (tiamin): Interaksi dan Peranan dalam Pertukaran Tenaga

Tiamin, juga dikenali sebagai vitamin B1, memainkan peranan penting dalam metabolisme karbohidrat, menukar karbohidrat menjadi tenaga yang diperlukan untuk berfungsi badan. Ia bertindak sebagai koheren untuk beberapa enzim penting, termasuk pyruvate dehydrogenase, alpha-metoglutaratratodehydrogenase dan transcetolasis. Enzim -enzim ini terlibat dalam kitaran CREBS (kitaran asid sitrik) dan laluan pentosofosfat, menyediakan badan ATP (adenosinosinricfath), tenaga utama sel.

Interaksi Tiamin dengan vitamin dan mineral lain:

  • Magnesium: Magnesium diperlukan untuk mengaktifkan tiamin. Dia memainkan peranan dalam fosforin thiamine dalam bentuk aktifnya, thiaminepyoophyfosphate (TPF). Kekurangan magnesium dapat mengurangkan aktiviti tiamin, walaupun dengan pengambilan vitamin B1 yang mencukupi. Hypomagnium, biasa pada orang yang mempunyai alkohol atau diabetes, boleh memburukkan kekurangan thiamine. Dalam kes ini, penambahan magnesium adalah penting untuk meningkatkan metabolisme tiamin.

  • Mangan: Mangan ini juga merupakan cofactor penting untuk enzim yang terlibat dalam metabolisme karbohidrat, termasuk pyruvatkarboxylase. Walaupun interaksi langsung antara tiamin dan mangan belum ditubuhkan, kesan sinergistik mereka dalam metabolisme karbohidrat secara tidak langsung mempengaruhi satu sama lain. Kekurangan mangan boleh melanggar metabolisme karbohidrat biasa, meningkatkan keperluan untuk tiamin.

  • Vitamin C (asid askorbik): Vitamin C boleh melindungi tiamin dari pengoksidaan, terutamanya dalam keadaan suhu tinggi atau pendedahan kepada radiasi ultraviolet. Ia bertindak sebagai antioksidan, menghalang pemusnahan tiamin dan meningkatkan bioavailabiliti. Di samping itu, vitamin C meningkatkan penyerapan tiamin di usus.

  • Vitamin B2 (Riboflavin): Riboflavin diperlukan untuk sintesis TPF. Enzim thiaminkinase, yang menjadikan tiamin menjadi TPF, adalah bergantung kepada riboflavin. Kekurangan riboflavin boleh menyebabkan penurunan aktiviti thiaminkinase dan, oleh itu, kepada penurunan tahap tiamin aktif dalam badan.

  • Alkohol: Alkohol dengan ketara mengurangkan penyerapan tiamin di usus. Ia juga menghalang fosforilasi tiamin dalam bentuk aktifnya dan meningkatkan perkumuhan tiamin dalam air kencing. Penggunaan alkohol kronik adalah punca utama kekurangan tiamin, yang membawa kepada penyakit serius seperti Vernik-Korsakov encephalopathy.

  • Kopi dan teh: Penggunaan kopi dan teh yang tinggi dapat mengurangkan penyerapan tiamin kerana kandungan tanin, yang dikaitkan dengan tiamin dan mencegah penyerapannya.

Akibat kekurangan tiamin dan hubungannya dengan nutrien lain:

Kekurangan tiamin membawa kepada metabolisme tenaga yang terjejas dan dapat nyata dengan pelbagai gejala, termasuk keletihan, kerengsaan, pengurangan selera makan, kelemahan otot dan gangguan neurologi. Kekurangan tiamin yang teruk boleh menyebabkan Beri Berie (kerosakan kepada sistem kardiovaskular dan saraf) dan Vernik-Korsakov encephalopathy.

Dalam rawatan kekurangan tiamin, adalah penting untuk mengambil kira status nutrien lain, terutamanya magnesium, riboflavin dan mangan. Penambahan semula nutrien ini dapat meningkatkan keberkesanan terapi tiamin.

Vitamin B2 (Riboflavin): Peranan dalam metabolisme tenaga dan interaksi dengan nutrien lain

Riboflavin, atau vitamin B2, adalah komponen utama pembekuan flavonononucleotide (FMN) dan flavidenindininucleotide (FAD). Koofer ini terlibat dalam pelbagai tindak balas redoks yang diperlukan untuk metabolisme tenaga, metabolisme lemak, protein dan karbohidrat, serta mengaktifkan vitamin lain B. fad dalam kitaran CREBS dan pengangkutan elektron dalam mitokondria, memainkan peranan penting dalam pengeluaran ATP.

Interaksi riboflavin dengan vitamin dan mineral lain:

  • Vitamin B3 (niacin): Riboflavin diperlukan untuk transformasi tripophane ke niacin. Enzim-enzim yang memangkinkan proses ini adalah FMN dan FAD-bergantung. Kekurangan riboflavin boleh mengganggu sintesis niacin, memburukkan gejala pellagra, penyakit yang disebabkan oleh kekurangan niacin.

  • Vitamin B6 (pyridoxin): Riboflavin diperlukan untuk pembentukan pyridoxal-5-fosfat (PLP), bentuk aktif vitamin B6. Enzim pyridoxal-5-phosphatexidase adalah bergantung kepada FMN. Kekurangan riboflavin dapat mengurangkan tahap PLP, mengganggu metabolisme asid amino, gluconeogenesis dan sintesis neurotransmitter.

  • Folat (Vitamin B9): Riboflavin terlibat dalam metabolisme folat. Enzim methylentetrahydrofolateredustase (MTHFR), yang memainkan peranan utama dalam metabolisme folat, mengandungi FAD. Kekurangan riboflavin dapat mengurangkan aktiviti MPFR, mengganggu metabolisme homocysteine ​​dan meningkatkan risiko penyakit kardiovaskular dan kecacatan tiub saraf dalam janin.

  • Besi: Riboflavin terlibat dalam metabolisme besi. Ia menyumbang kepada penyerapan besi dalam usus dan mobilisasi besi dari stok di hati. Kekurangan riboflavin boleh memburukkan penyerapan besi dan memburukkan anemia kekurangan zat besi.

  • Zink: Riboflavin dan zink berinteraksi dalam beberapa proses metabolik. Riboflavin boleh meningkatkan penyerapan zink, dan zink diperlukan untuk fungsi normal enzim yang terlibat dalam metabolisme riboflavin.

  • Vitamin A (retinol): Riboflavin terlibat dalam metabolisme Vitamin A. Dia perlu mengubah retinol menjadi retina, yang terlibat dalam penglihatan. Kekurangan riboflavin boleh mengganggu metabolisme vitamin A dan membawa kepada visi penglihatan.

  • Hormon Tireoid: Riboflavin diperlukan untuk fungsi normal kelenjar tiroid. Hormon tiroid mempengaruhi metabolisme riboflavin, meningkatkan keperluannya. Kekurangan riboflavin boleh memburukkan hipotiroidisme.

Faktor Status Riboflavin:

  • Alkohol: Penggunaan alkohol kronik mengurangkan penyerapan dan penyerapan riboflavin.
  • Beberapa ubat: Sesetengah ubat, seperti antidepresan tricyclic dan phenotizin, boleh mengganggu metabolisme riboflavin.
  • Fototerapi: Fototerapi yang digunakan untuk merawat jaundis bayi yang baru lahir boleh memusnahkan riboflavin.
  • Diet yang ketat: Diet yang terhad yang tidak termasuk produk tenusu dan daging boleh menyebabkan kekurangan riboflavin.

Akibat Defisit Riboflavia:

Kekurangan riboflavin dapat ditunjukkan oleh pelbagai gejala, termasuk keradangan membran mukus mulut dan lidah (glossitis, chelosis), dermatitis, fotophobia dan anemia. Dalam kes yang teruk, kekurangan riboflavin boleh menyebabkan gangguan neurologi.

Vitamin B3 (niacin): Pengaruh terhadap metabolisme dan interaksi dengan nutrien lain

Niacin, atau vitamin B3, diwakili oleh dua bentuk utama: asid nikotinik dan nikotinamida. Beliau adalah pendahulu dari koheren nicotinydenindininicoleotide (di atas) dan nicotinindinindininicoleotidfosphate (NDF), yang mengambil bahagian dalam lebih daripada 400 reaksi enzimatik dalam badan. Di atas dan NADF memainkan peranan utama dalam metabolisme tenaga, sintesis DNA, pemulihan DNA dan penggera sel. Niacin juga mempunyai sifat antioksidan.

Interaksi niacin dengan vitamin dan mineral lain:

  • Triptofan: Niacin boleh disintesis dalam badan asid amino triptophan. Walau bagaimanapun, proses ini tidak berkesan, dan kira -kira 60 mg tryptophan diperlukan untuk sintesis 1 mg niacin. Kekurangan Triptophan dapat meningkatkan keperluan niacin.

  • Vitamin B6 (pyridoxin), riboflavin (vitamin B2) dan besi: Enzim -enzim yang terlibat dalam transformasi tripophane ke niacin bergantung kepada vitamin B6, riboflavin dan besi. Kekurangan nutrien ini boleh mengganggu sintesis niacin dari tryptophan.

  • Chromium: Niacin dapat meningkatkan kesan kromium dalam peraturan gula darah. Ia meningkatkan sensitiviti sel ke insulin.

  • Zink: Niacin boleh menjejaskan penyerapan dan metabolisme zink. Dosis tinggi niacin dapat mengurangkan tahap zink dalam badan.

  • Folat (Vitamin B9): Niacin terlibat dalam metabolisme folat. Ia perlu untuk pembentukan beberapa bentuk koheren folat.

  • Vitamin C (asid askorbik): Vitamin C boleh melindungi dan ODF daripada pengoksidaan, meningkatkan bioavailabiliti mereka.

  • Alkohol: Penggunaan alkohol kronik boleh mengganggu metabolisme niacin dan meningkatkan keperluannya. Alkohol juga boleh mengurangkan penyerapan tryptophan, mengurangkan sintesis niacin.

Niacin dan kolesterol:

Niacin dalam dos yang tinggi (biasanya dari 1 hingga 3 gram sehari) digunakan untuk mengurangkan tahap kolesterol LDL (lipoprotein ketumpatan rendah) dan trigliserida, serta meningkatkan tahap kolesterol HDL (lipoprotein ketumpatan tinggi). Walau bagaimanapun, dos niacin sedemikian boleh menyebabkan kesan sampingan, seperti kemerahan kulit, gatal -gatal, loya dan hepatotoxicity.

Akibat Defisit Niacina:

Kekurangan niacin membawa kepada pellagra, penyakit yang dicirikan oleh dermatitis, cirit -birit dan demensia (“tiga d”). Gejala lain kekurangan niacin termasuk kelemahan, keletihan, penurunan selera makan, sakit kepala dan kerengsaan.

Niacin dan dadah:

Niacin boleh berinteraksi dengan beberapa ubat seperti statin (ubat yang mengurangkan kolesterol), antikoagulan dan ubat untuk rawatan diabetes. Oleh itu, sebelum pengambilan niacin dalam dos yang tinggi, perlu berunding dengan doktor.

Vitamin B5 (Asid Pantothenic): Peranan dalam Coenzyme A dan Interaksi dengan Nutrien Lain

Asid pantotenik, atau vitamin B5, adalah komponen koenzim A (COA), yang memainkan peranan utama dalam metabolisme karbohidrat, lemak dan protein. COA terlibat dalam pemindahan kumpulan acyel yang diperlukan untuk sintesis dan pengoksidaan asid lemak, sintesis kolesterol, hormon steroid dan neurotransmiter. Asid pantotenik juga merupakan sebahagian daripada protein ACIL-penghantaran (ACP), yang terlibat dalam sintesis asid lemak.

Interaksi asid pantotenik dengan vitamin dan mineral lain:

  • Vitamin B1 (Tiamin), Riboflavin (Vitamin B2), Niacin (Vitamin B3): Asid pantotenik berkait rapat dengan metabolisme vitamin lain kumpulan B. CoA terlibat dalam tindak balas bergantung kepada tiamin, riboflavin dan niacin. Sebagai contoh, COA terlibat dalam kitaran CREBS, di mana derivatif COO -fokus vitamin ini digunakan.

  • Biotin (Vitamin B7): Asid pantotenik dan biotin terlibat dalam metabolisme asid lemak. Asid pantotenik diperlukan untuk sintesis asid lemak, dan biotin untuk karboksilasi asetil -KOA dalam proses gluconeogenesis.

  • Vitamin C (asid askorbik): Vitamin C dapat melindungi COA dari pengoksidaan, meningkatkan bioavailabiliti.

  • Magnesium: Magnesium diperlukan untuk aktiviti enzim menggunakan COA.

Sumber asid pantotenik dan faktor yang mempengaruhi statusnya:

Asid pantotenik meluas dalam produk makanan, jadi kekurangannya jarang berlaku. Sumber asid pantotenik yang baik termasuk daging, ikan, telur, produk tenusu, bijirin, kekacang dan sayur -sayuran.

Faktor yang dapat mengurangkan tahap asid pantotenik dalam badan termasuk:

  • Pemprosesan Makanan: Pemprosesan makanan boleh memusnahkan asid pantotenik.
  • Beberapa ubat: Sesetengah ubat boleh mengganggu metabolisme asid pantotenik.
  • Diet yang ketat: Diet yang ketat boleh menyebabkan kekurangan asid pantotenik.

Akibat kekurangan asid pantotenik:

Kekurangan asid pantotenik dapat nyata dengan pelbagai gejala, termasuk keletihan, sakit kepala, kerengsaan, insomnia, kebas dan kesemutan di lengan dan kaki (paresthesia), sakit perut dan loya. Dalam kes -kes yang teruk, kekurangan asid pantothenik boleh menyebabkan kekurangan adrenal.

Vitamin B6 (pyridoxin): Peranan dalam metabolisme asid amino dan interaksi dengan nutrien lain

Vitamin B6, atau pyridoxine, adalah sekumpulan enam sebatian: pyridoxine, pyridoxal, pyridoxamine dan bentuk fosfor mereka. Bentuk aktif vitamin B6 adalah pyridoxal-5-fosfat (PLP), yang bertindak sebagai koheren untuk lebih daripada 100 enzim yang terlibat dalam metabolisme asid amino, karbohidrat dan lemak. PLP memainkan peranan penting dalam transaminating, decarboxylation dan racemes asid amino, serta dalam sintesis neurotransmitter (seperti serotonin, dopamin dan gaba) dan hema.

Interaksi vitamin B6 dengan vitamin dan mineral lain:

  • Riboflavin (Vitamin B2): Riboflavin diperlukan untuk pembentukan PLP dari pyridoxal. Enzim pyridoxal-5-phosphatexidase adalah bergantung kepada FMN. Kekurangan riboflavin dapat mengurangkan tahap PLP, mengganggu metabolisme asid amino dan neurotransmiter.

  • Zink: Zink diperlukan untuk aktiviti beberapa enzim menggunakan PLP. Vitamin B6 juga boleh meningkatkan penyerapan zink.

  • Magnesium: Magnesium diperlukan untuk aktiviti enzim bergantung kepada vitamin B6. Kekurangan magnesium dapat mengurangkan aktiviti PLP.

  • Vitamin B12 (cobalamin): Vitamin B6 dan vitamin B12 berinteraksi dalam metabolisme homocysteine. PLP terlibat dalam transformasi homocysteine ​​ke dalam sista, dan vitamin B12 dalam menjadikan homocysteine ​​menjadi methionine. Kekurangan vitamin B6 atau vitamin B12 boleh menyebabkan peningkatan tahap homocysteine, yang dikaitkan dengan peningkatan risiko penyakit kardiovaskular.

  • Folat (Vitamin B9): Vitamin B6 dan folat terlibat dalam metabolisme serpihan tunggal yang diperlukan untuk sintesis DNA dan RNA.

  • Niacin (Vitamin B3): Vitamin B6 terlibat dalam transformasi tripophane ke niacin.

Faktor yang mempengaruhi status Vitamin B6:

  • Alkohol: Alkohol boleh mengurangkan penyerapan dan asimilasi vitamin B6.
  • Beberapa ubat: Sesetengah ubat, seperti isoniazide (digunakan untuk merawat tuberkulosis) dan kontraseptif oral, boleh mengganggu metabolisme vitamin B6.
  • Penggunaan protein tinggi: Penggunaan protein yang tinggi dapat meningkatkan keperluan vitamin B6.

Akibat kekurangan vitamin B6:

Kekurangan vitamin B6 dapat ditunjukkan oleh pelbagai gejala, termasuk kemurungan, kerengsaan, kegelisahan, kekejangan, dermatitis, anemia dan neuropati periferal.

Ketoksikan Vitamin B6:

Pengambilan vitamin B6 dalam dos yang tinggi (lebih daripada 200 mg sehari) untuk masa yang lama boleh menyebabkan neuropati deria, yang dicirikan oleh kebas dan kesemutan di lengan dan kaki.

Vitamin B7 (Biotin): Peranan dalam karboksilasi dan interaksi dengan nutrien lain

Biotin, atau vitamin B7, adalah penyokong untuk empat enzim karboksilase: pyruvatkarboxylase, asetil-karboksilase, propionil-carboxylase dan beta-methylcro-carboxylase. Enzim -enzim ini terlibat dalam glukoneogenesis, sintesis asid lemak, metabolisme asid amino dengan rantai bercabang dan metabolisme leucine. Biotin memainkan peranan penting dalam mengekalkan tahap gula normal dalam darah, kesihatan kulit, rambut dan kuku.

Interaksi biotin dengan vitamin dan mineral lain:

  • Asid Pantotenik (Vitamin B5): Biotin dan asid pantotenik terlibat dalam metabolisme asid lemak. Biotin diperlukan untuk karboksilasi asetil-koa, peringkat pertama dalam sintesis asid lemak, dan asid pantotenik adalah sebahagian daripada COA, yang diperlukan untuk pemindahan kumpulan acyel dalam proses sintesis dan pengoksidaan asid lemak.

  • Zink: Zink boleh menjejaskan penyerapan dan metabolisme biotin.

  • B Vitamin B: Biotin berinteraksi dengan vitamin Kumpulan B lain dalam pelbagai proses metabolik.

Faktor yang mempengaruhi status biotin:

  • Penggunaan protein telur mentah: Protein telur mentah mengandungi avidine, protein, yang dikaitkan dengan biotin dan menghalang penyerapannya. Semasa rawatan haba, denatur avidine dan kehilangan keupayaan untuk menghubungi Biotin.
  • Beberapa ubat: Sesetengah ubat, seperti antibiotik, boleh mengganggu sintesis biotin dengan mikroflora usus.
  • Gangguan Genetik: Sesetengah gangguan genetik, seperti kekurangan biotinidase, boleh menyebabkan kekurangan biotin.

Kesan Defisit Biotina:

Kekurangan biotin dapat ditunjukkan oleh pelbagai gejala, termasuk dermatitis, alopecia (keguguran rambut), konjunktivitis, gangguan neurologi (seperti kemurungan, kelesuan dan sawan) dan asidosis metabolik.

Biotin dan rambut, kulit dan kuku:

Biotin sering disyorkan untuk meningkatkan kesihatan rambut, kulit dan kuku. Walau bagaimanapun, data saintifik yang mengesahkan keberkesanan biotin untuk tujuan ini adalah terhad. Biotin boleh berguna untuk orang yang mempunyai kekurangan biotin, tetapi tidak ada bukti yang meyakinkan bahawa mengambil biotin dalam dos yang tinggi meningkatkan keadaan rambut, kulit dan kuku pada orang dengan tahap biotin yang normal.

Vitamin B9 (folat): Peranan dalam sintesis DNA dan interaksi dengan nutrien lain

Folat, atau vitamin B9, adalah istilah biasa untuk sekumpulan sebatian yang diperolehi daripada asid pteroilglutamic. Bentuk folat aktif adalah tetrahydrofolat (TGF), yang bertindak sebagai penyokong enzim yang terlibat dalam metabolisme serpihan tunggal yang diperlukan untuk sintesis asid DNA, RNA dan amino. Folat memainkan peranan penting dalam pembahagian selular, pertumbuhan dan pembangunan, serta dalam metabolisme homocysteine. Asid folik adalah bentuk sintetik folat yang digunakan dalam bahan tambahan makanan dan makanan yang diperkaya.

Interaksi Folat dengan vitamin dan mineral lain:

  • Vitamin B12 (cobalamin): Folat dan Vitamin B12 berkait rapat dengan metabolisme serpihan tunggal dan homocysteine. Vitamin B12 diperlukan untuk transformasi 5-methyltetrahydropulat (5-methylthf), bentuk utama folat dalam darah, dalam tetrahydrofolat (TGF), bentuk aktif folat. Kekurangan vitamin B12 boleh menyebabkan “perangkap folat” apabila folat berkumpul dalam bentuk 5-methylthf, tidak dapat mengambil bahagian dalam proses metabolik.
  • Vitamin C (asid askorbik): Vitamin C boleh melindungi folat dari pengoksidaan, meningkatkan bioavailabiliti.
  • Zink: Zink diperlukan untuk aktiviti beberapa enzim menggunakan folat. Folat juga boleh meningkatkan penyerapan zink.
  • Niacin (Vitamin B3): Folat terlibat dalam metabolisme Niacin. Ia perlu untuk pembentukan beberapa bentuk koheren niacin.
  • Besi: Kekurangan Fulat boleh memburukkan anemia kekurangan zat besi.

Faktor Status Fulat:

  • Alkohol: Alkohol boleh mengurangkan penyerapan dan asimilasi folat.
  • Beberapa ubat: Sesetengah ubat, seperti methotrexate (digunakan untuk merawat kanser dan penyakit autoimun), sulfasalazine (digunakan untuk merawat penyakit usus radang) dan phenytoid (digunakan untuk merawat epilepsi), boleh mengganggu metabolisme folat.
  • Kehamilan: Semasa kehamilan, keperluan untuk folat meningkat dengan ketara untuk mengekalkan perkembangan normal janin.
  • Malabsorpsi: Penyakit yang menyebabkan malabsorpsi, seperti penyakit celiac dan penyakit Crohn, dapat mengurangkan penyerapan folat.

Akibat Defisit Folla:

Kekurangan Fulat boleh menyebabkan anemia megaloblastik (dicirikan oleh erythrocytes yang diperbesarkan dan tidak matang), kecacatan tiub saraf janin (seperti tulang belakang celah), peningkatan risiko penyakit kardiovaskular (disebabkan peningkatan tahap homocysteine) dan beberapa jenis kanser.

Folat dan kehamilan:

Penggunaan folat yang cukup sangat penting semasa kehamilan untuk mencegah kecacatan dalam tiub saraf di janin. Adalah disyorkan bahawa wanita merancang kehamilan dan wanita hamil mengambil bahan tambahan dengan asid folik.

Vitamin B12 (cobalamin): Peranan dalam sistem saraf dan interaksi dengan nutrien lain

Vitamin B12, atau cobalamin, adalah sekumpulan kobalt yang menguasai corrinoids, termasuk cyanocobalamin, methylcobalamin, adenosylcobalamin dan hydroxycobalamin. Vitamin B12 memainkan peranan penting dalam fungsi sistem saraf, sintesis DNA dan RNA, metabolisme homocysteine ​​dan sel darah merah. Ia bertindak sebagai koheren untuk dua enzim: methioninsyntase, yang terlibat dalam transformasi homocysteine ​​ke methionine, dan metilmalonyl-co-mutase, yang terlibat dalam metabolisme asid lemak dengan bilangan atom karbon dan asid amino dengan rantai yang luas.

Interaksi Vitamin B12 dengan vitamin dan mineral lain:

  • Folat (Vitamin B9): Vitamin B12 dan folat berkait rapat dengan metabolisme serpihan tunggal dan homocysteine. Vitamin B12 diperlukan untuk transformasi 5-methyltetrahydropulat (5-methylthf), bentuk utama folat dalam darah, dalam tetrahydrofolat (TGF), bentuk aktif folat. Kekurangan vitamin B12 boleh menyebabkan “perangkap folat” apabila folat berkumpul dalam bentuk 5-methylthf, tidak dapat mengambil bahagian dalam proses metabolik.
  • Kalsium: Kalsium diperlukan untuk penyerapan vitamin B12. Di dalam perut, vitamin B12 dikaitkan dengan faktor dalaman kale, protein yang dihasilkan oleh sel parietal perut. Kompleks ini kemudiannya dikaitkan dengan reseptor di ileum, di mana vitamin B12 diserap. Kalsium diperlukan untuk mengikat kompleks faktor vitamin B12-infled dengan reseptor dalam ileum.
  • Besi: Kekurangan vitamin B12 boleh memburukkan anemia kekurangan zat besi.
  • Vitamin B6 (pyridoxin): Vitamin B6 dan vitamin B12 berinteraksi dalam metabolisme homocysteine. PLP terlibat dalam transformasi homocysteine ​​ke dalam sista, dan vitamin B12 dalam menjadikan homocysteine ​​menjadi methionine. Kekurangan vitamin B6 atau vitamin B12 boleh menyebabkan peningkatan tahap homocysteine, yang dikaitkan dengan peningkatan risiko penyakit kardiovaskular.

Faktor yang mempengaruhi status vitamin B12:

  • Umur: Dengan usia, pengeluaran faktor dalaman Kasla berkurangan, yang boleh menyebabkan kekurangan vitamin B12.
  • Vegetarianisme dan veganisme: Vitamin B12 terutamanya terkandung dalam produk haiwan, jadi vegetarian dan vegan berisiko kekurangan vitamin B12.
  • Beberapa ubat: Sesetengah ubat, seperti inhibitor pam proton (IPP) dan metformin (digunakan untuk merawat diabetes), boleh mengganggu penyerapan vitamin B12.
  • Penyakit saluran gastrousus: Penyakit yang mempengaruhi perut dan usus, seperti gastritis atropik, anemia yang merosakkan, penyakit seliak dan penyakit Crohn, dapat mengurangkan penyerapan vitamin B12.
  • Pembedahan Pembedahan Bahagian Perut atau Ileum: Pembuangan pembedahan sebahagian daripada perut atau ileum boleh melanggar pengeluaran faktor dalaman Casla dan penyerapan vitamin B12.

Akibat kekurangan vitamin B12:

Kekurangan vitamin B12 boleh menyebabkan anemia megaloblastik, gangguan neurologi (seperti demensia, neuropati periferal dan kemerosotan saraf tunjang), keletihan, kelemahan, kehilangan selera makan dan sembelit.

Vitamin B12 dan gangguan neurologi:

Vitamin B12 adalah perlu untuk mengekalkan kesihatan sistem saraf. Kekurangan vitamin B12 boleh menyebabkan kerosakan kepada sel -sel saraf dan perkembangan gangguan neurologi. Diagnosis awal dan rawatan kekurangan vitamin B12 adalah penting untuk mencegah kerosakan yang tidak dapat dipulihkan kepada sistem saraf.

Kenyataan terakhir mengenai interaksi vitamin B B:

Vitamin B berinteraksi dengan satu sama lain, dan kekurangan satu kumpulan vitamin B boleh menjejaskan metabolisme dan fungsi vitamin lain kumpulan B. Mengekalkan penggunaan yang mencukupi bagi semua vitamin Kumpulan B adalah penting untuk kesihatan dan fungsi yang optimum. Diet yang seimbang, kaya dengan vitamin Kumpulan B, adalah cara terbaik untuk memastikan pengambilan nutrien penting ini. Dalam sesetengah kes, seperti kehamilan, vegetarianisme/veganisme atau kehadiran penyakit tertentu, mungkin perlu mengambil bahan tambahan dengan vitamin B. Anda harus sentiasa berunding dengan doktor atau pakar pemakanan yang berkelayakan untuk menentukan keperluan individu untuk vitamin B dan memilih strategi yang paling sesuai untuk mengambil bahan tambahan. Memahami interaksi vitamin Kumpulan B dengan vitamin dan mineral lain membolehkan kita mengoptimumkan kesihatan dan kesejahteraan.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *