Vitamin untuk Kanak -kanak: Nasihat Pediatrik

Vitamin untuk Kanak -kanak: Nasihat Pediatrik

I. Kepentingan Vitamin untuk Kesihatan Kanak -kanak: Asas Pertumbuhan dan Pembangunan

Vitamin, sebatian organik penting, adalah asas untuk memastikan pertumbuhan, perkembangan dan kesihatan umum yang optimum. Mereka memainkan peranan penting dalam proses biokimia yang banyak, mulai dari pembentukan tulang dan tisu kepada pengukuhan sistem imun dan mengekalkan keseimbangan tenaga. Tidak seperti makroelements, seperti protein, lemak dan karbohidrat, vitamin diperlukan dalam kuantiti yang kecil, tetapi kekurangan mereka boleh menyebabkan akibat kesihatan yang serius. Memahami peranan setiap vitamin dan memastikan penerimaan yang mencukupi adalah tanggungjawab setiap ibu bapa.

A. Kajian semula vitamin utama dan fungsi mereka

1. Vitamin A (Retinol): Visi, Imuniti dan Pertumbuhan

   • Fungsi: Vitamin A memainkan peranan penting dalam mengekalkan kesihatan visual, terutamanya dalam keadaan pencahayaan yang rendah. Ia perlu untuk pembentukan rhodopsin, pigmen fotosensitif di retina. Di samping itu, vitamin A menyumbang kepada pembangunan dan fungsi sistem imun, melindungi badan daripada jangkitan. Ia juga penting untuk pertumbuhan dan pembezaan sel, mengekalkan kesihatan kulit dan membran mukus.
   • Sumber: Vitamin A ditemui dalam produk haiwan, seperti hati, kuning telur, mentega dan ikan berlemak. Ia juga terdapat dalam bentuk beta-karoten, pendahulu vitamin A, dalam sayur-sayuran dan buah-buahan oren dan hijau gelap, seperti wortel, labu, bayam dan brokoli.
   • Kekurangan: Kekurangan vitamin A boleh menyebabkan kebutaan ayam (nicatalopia), peningkatan kerentanan terhadap jangkitan, kulit kering dan membran mukus, dan pertumbuhan dan pengekalan pembangunan.
   • Berlebihan: Satu overdosis vitamin A, terutamanya dalam bentuk retinol, boleh menjadi toksik. Gejala termasuk loya, muntah, sakit kepala, pening, keguguran rambut dan kerosakan hati.

2. B Vitamin B: Pertukaran Tenaga dan Sistem Saraf

   • Kajian: Vitamin B adalah kompleks lapan vitamin larut air, masing -masing memainkan peranan yang unik dalam badan. Mereka mengambil bahagian dalam metabolisme karbohidrat, protein dan lemak, menyediakan badan dengan tenaga. Mereka juga penting untuk berfungsi sistem saraf, mengekalkan kesihatan kulit dan rambut, dan pembentukan sel darah merah.
   • Vitamin B1 (Tiamin): Ia perlu untuk metabolisme karbohidrat, fungsi sistem saraf dan otot jantung. Terkandung dalam produk bijirin, daging babi, kekacang dan kacang. Kekurangan boleh menyebabkan Beri Berie, penyakit yang dicirikan oleh kerosakan kepada sistem saraf, kegagalan jantung dan edema.
   • Vitamin B2 (Riboflavin): Mengambil bahagian dalam metabolisme tenaga, pertumbuhan sel dan mengekalkan kesihatan kulit dan membran mukus. Terkandung dalam produk tenusu, telur, daging dan sayur -sayuran hijau. Kekurangan boleh menyebabkan keradangan membran mukus mulut dan lidah, retak di sudut mulut dan photophobia.
   • Vitamin B3 (niacin): Ia perlu untuk pertukaran tenaga, berfungsi sistem saraf dan kesihatan kulit. Terkandung dalam daging, ikan, ayam, kacang dan bijirin. Kekurangan boleh menyebabkan pellagra, penyakit yang dicirikan oleh dermatitis, cirit -birit dan demensia.
   • Vitamin B5 (asid pantotenik): Mengambil bahagian dalam metabolisme karbohidrat, protein dan lemak, serta dalam sintesis hormon dan kolesterol. Diagihkan secara meluas dalam produk makanan. Kekurangannya jarang berlaku.
   • Vitamin B6 (pyridoxin): E asid amino, pembentukan sel darah merah dan fungsi sistem saraf diperlukan untuk metabolisme. Terkandung dalam daging, ikan, ayam, kekacang dan kacang. Kekurangan boleh menyebabkan anemia, dermatitis, sawan dan gangguan neurologi.
   • Vitamin B7 (Biotin): Mengambil bahagian dalam metabolisme karbohidrat, lemak dan protein, serta mengekalkan kesihatan kulit, rambut dan kuku. Terkandung dalam telur, hati, kacang dan biji. Kekurangannya jarang berlaku, tetapi ia boleh menyebabkan dermatitis, keguguran rambut dan gangguan neurologi.
   • Vitamin B9 (Asid Folik): Ia perlu untuk pertumbuhan dan pembahagian sel, pembentukan sel darah merah dan pencegahan kecacatan dalam tiub saraf pada janin. Terkandung dalam sayur -sayuran berdaun hijau, kekacang, buah sitrus dan produk bijirin yang diperkaya. Defisit boleh menyebabkan anemia megaloblastik, kecacatan tiub saraf pada janin dan peningkatan risiko penyakit kardiovaskular.
   • Vitamin B12 (cobalamin): Ia perlu untuk pembentukan sel darah merah, fungsi sistem saraf dan sintesis DNA. Ia hanya terdapat dalam produk haiwan, seperti daging, ikan, ayam, telur dan produk tenusu. Defisit boleh menyebabkan anemia megaloblastik dan gangguan neurologi. Vegetarian dan vegan disyorkan untuk mengambil bahan tambahan dengan vitamin B12.

3. Vitamin C (asid askorbik): Penyembuhan imuniti, antioksidan dan luka

   • Fungsi: Vitamin C adalah antioksidan yang kuat yang melindungi sel -sel daripada kerosakan kepada radikal bebas. Ia juga perlu untuk sintesis kolagen, protein, yang menyediakan struktur kulit, tulang, tendon dan saluran darah. Di samping itu, vitamin C menguatkan sistem imun, meningkatkan ketahanan terhadap jangkitan dan membantu penyembuhan luka. Ia juga meningkatkan penyerapan besi dari makanan tumbuhan.
   • Sumber: Vitamin C terdapat dalam buah sitrus, beri, kiwi, lada Bulgaria, brokoli dan buah -buahan dan sayur -sayuran lain.
   • Kekurangan: Kekurangan vitamin C boleh menyebabkan skurvi, penyakit yang dicirikan oleh kelemahan, keletihan, gusi pendarahan, kehilangan gigi dan penyembuhan luka yang perlahan.
   • Berlebihan: Satu overdosis vitamin C biasanya tidak menyebabkan kesan sampingan yang serius, kerana ia adalah air -larut dan berlebihan dikeluarkan dari badan dalam air kencing. Walau bagaimanapun, dos yang besar boleh menyebabkan gangguan perut, cirit -birit dan loya.

4. Vitamin D (calciferol): Kesihatan tulang dan imuniti

   • Fungsi: Vitamin D memainkan peranan penting dalam asimilasi kalsium dan fosforus yang diperlukan untuk pembentukan dan penyelenggaraan tulang dan kesihatan gigi. Ia juga penting untuk berfungsi sistem imun, peraturan pertumbuhan sel dan mengurangkan risiko penyakit kronik tertentu.
   • Sumber: Vitamin D disintesis dalam kulit di bawah pengaruh cahaya matahari. Ia juga terkandung dalam beberapa makanan seperti ikan berlemak (salmon, makarel, sardin), kuning telur dan produk diperkaya (susu, bijirin).
   • Kekurangan: Kekurangan vitamin D boleh menyebabkan riket pada kanak -kanak, penyakit yang dicirikan oleh ubah bentuk tulang dan keterlambatan pertumbuhan. Pada orang dewasa, kekurangan vitamin D boleh menyebabkan osteomination, penyakit yang dicirikan oleh melembutkan tulang.
   • Berlebihan: Satu overdosis vitamin D boleh menyebabkan hiperkalkemia, keadaan yang dicirikan oleh peningkatan tahap kalsium dalam darah. Gejala hypercalcemia termasuk loya, muntah, kelemahan, sembelit dan kerosakan buah pinggang.

5. Vitamin E (tocopherol): Perlindungan antioksidan dan sel

   • Fungsi: Vitamin E adalah antioksidan yang kuat yang melindungi sel -sel daripada kerosakan kepada radikal bebas. Ia juga penting untuk mengekalkan kesihatan kulit, penglihatan dan sistem imun.
   • Sumber: Vitamin E terkandung dalam minyak sayuran, kacang, biji, sayur -sayuran berdaun hijau dan produk bijirin.
   • Kekurangan: Kekurangan vitamin E jarang berlaku, tetapi boleh menyebabkan gangguan neurologi, kelemahan otot dan anemia.
   • Berlebihan: Satu overdosis vitamin E biasanya tidak menyebabkan kesan sampingan yang serius, tetapi boleh meningkatkan risiko pendarahan.

6. Vitamin K (Phillokhinon): Pembekuan Darah dan Kesihatan Tulang

   • Fungsi: Vitamin K diperlukan untuk pembekuan darah, proses yang menghentikan pendarahan. Dia juga memainkan peranan dalam mengekalkan kesihatan tulang.
   • Sumber: Vitamin K ditemui dalam sayur -sayuran berdaun hijau, brokoli, kubis Brussels dan beberapa minyak sayuran. Ia juga disintesis oleh bakteria dalam usus.
   • Kekurangan: Kekurangan vitamin K boleh menyebabkan pendarahan. Vitamin K biasanya ditadbir kepada bayi baru lahir sejurus selepas kelahiran untuk mengelakkan pendarahan.
   • Berlebihan: Overdosis vitamin K jarang berlaku dan biasanya tidak menyebabkan kesan sampingan.

B. Faktor yang mempengaruhi keperluan vitamin pada kanak -kanak

Keperluan vitamin pada kanak -kanak berbeza -beza bergantung kepada umur, jantina, kesihatan dan diet. Sesetengah faktor boleh meningkatkan keperluan vitamin tertentu.

1. Umur: Keperluan untuk perubahan vitamin sepanjang hayat kanak -kanak, terutamanya semasa tempoh pertumbuhan dan perkembangan pesat, seperti bayi dan remaja. Penyusuan susu ibu mungkin memerlukan vitamin D tambahan, kerana susu ibu biasanya tidak mengandungi jumlah vitamin yang mencukupi. Remaja yang terlibat secara aktif dalam sukan mungkin memerlukan lebih banyak vitamin B Group untuk mengekalkan pertukaran tenaga.
2. Status Kesihatan: Sesetengah penyakit dan keadaan boleh meningkatkan keperluan vitamin. Sebagai contoh, kanak -kanak dengan penyakit kronik, seperti fibrosis sista atau penyakit seliak, mungkin mengalami kesukaran dengan penyerapan vitamin dari makanan dan memerlukan bahan tambahan. Kanak -kanak yang mengambil ubat tertentu juga memerlukan vitamin tambahan, kerana beberapa ubat boleh menjejaskan penyerapan atau metabolisme vitamin.
3. Diet: Diet yang terhad dalam kumpulan produk tertentu boleh menyebabkan kekurangan vitamin. Vegetarian dan vegan mungkin memerlukan tambahan vitamin B12, kerana ia hanya terdapat dalam produk haiwan. Kanak -kanak yang makan beberapa buah -buahan dan sayur -sayuran mungkin memerlukan tambahan Vitamin C.
4. Kedudukan geografi: Kanak -kanak yang tinggal di kawasan yang mempunyai pendedahan terhad kepada cahaya matahari mungkin mengalami vitamin D, kerana ia disintesis dalam kulit di bawah pengaruh cahaya matahari.
5. Kelahiran pramatang: Kanak -kanak pramatang sering mempunyai bekalan vitamin dan mineral yang lebih rendah dan mungkin memerlukan bahan tambahan tambahan untuk memastikan pertumbuhan dan perkembangan yang optimum.

Ii. Cara memastikan penggunaan vitamin yang mencukupi: pemakanan dan bahan tambahan yang seimbang

Menyediakan penggunaan vitamin yang mencukupi adalah tugas penting bagi ibu bapa. Cara terbaik untuk menyediakan badan dengan vitamin yang diperlukan adalah pemakanan yang seimbang dan pelbagai. Walau bagaimanapun, dalam beberapa kes bahan tambahan mungkin diperlukan.

A. Pemakanan seimbang: asas kecukupan vitamin

1. Pelbagai produk: Kunci diet seimbang adalah penggunaan pelbagai produk dari semua kumpulan makanan, termasuk buah -buahan, sayur -sayuran, bijirin, protein dan produk tenusu. Setiap produk mengandungi set unik vitamin dan mineralnya sendiri.
2. Buah -buahan dan sayur -sayuran: Buah -buahan dan sayur -sayuran kaya dengan vitamin, mineral, antioksidan dan serat. Adalah disyorkan untuk menggunakan sekurang -kurangnya lima bahagian buah -buahan dan sayur -sayuran setiap hari. Cuba pilih buah -buahan dan sayur -sayuran warna yang berbeza untuk mendapatkan pelbagai nutrien.
3. Produk bijirin keseluruhan: Produk bijirin keseluruhan, seperti roti bijirin, oat, beras coklat dan pawagam, mengandungi lebih banyak vitamin, mineral dan serat daripada produk bijirin yang halus.
4. Tupai: Protein diperlukan untuk pertumbuhan dan pembangunan. Pilih sumber protein yang rendah, seperti daging ayam tanpa kulit, ikan, kekacang, kacang dan tauhu.
5. Produk tenusu: Produk tenusu, seperti susu, yogurt dan keju, adalah sumber kalsium dan vitamin D. Pilih produk tenusu rendah atau rendah.

B. Aditif Vitamin: Apabila mereka perlu dan bagaimana memilihnya

Aditif vitamin boleh diperlukan dalam kes -kes tertentu apabila mustahil untuk mendapatkan jumlah vitamin yang mencukupi dari makanan. Walau bagaimanapun, sebelum memberikan bahan tambahan vitamin kanak -kanak, perlu berunding dengan pakar pediatrik.

1. Petunjuk untuk digunakan:

   • Kekurangan vitamin: Sekiranya kanak -kanak mempunyai kekurangan vitamin tertentu, seorang doktor boleh menetapkan bahan tambahan vitamin untuk menambah kekurangan.
   • Diet terhad: Vegetarian, vegan dan kanak -kanak dengan alahan makanan atau sikap tidak bertoleransi mungkin memerlukan pengambilan tambahan vitamin yang tidak hadir dalam diet mereka.
   • Penyakit kronik: Kanak -kanak dengan penyakit kronik, seperti fibrosis sista atau penyakit seliak, mungkin mengalami kesukaran dengan penyerapan vitamin dari makanan dan memerlukan bahan tambahan.
   • Ubat: Sesetengah ubat boleh menjejaskan asimilasi atau metabolisme vitamin, dan pengambilan tambahan vitamin mungkin diperlukan.
   • Kanak -kanak pramatang: Kanak -kanak pramatang sering mempunyai bekalan vitamin dan mineral yang lebih rendah dan mungkin memerlukan bahan tambahan tambahan.

2. Memilih Aditif Vitamin:

   • Berunding dengan doktor: Sebelum memberikan bahan tambahan vitamin kanak -kanak, anda perlu berunding dengan pakar pediatrik. Doktor akan membantu menentukan vitamin yang diperlukan oleh kanak -kanak dan dalam apa dos.
   • Kualiti dan keselamatan: Pilih bahan tambahan vitamin dari pengeluar yang boleh dipercayai yang mematuhi piawaian kualiti dan keselamatan. Semak bahawa produk itu diuji oleh pihak ketiga untuk kebersihan dan kecekapan.
   • Borang Output: Aditif vitamin boleh didapati dalam pelbagai bentuk pelepasan, seperti tablet, kapsul, tablet mengunyah, cecair dan serbuk. Pilih bentuk pelepasan, yang paling mudah untuk kanak -kanak.
   • Dos: Ikuti cadangan atau arahan doktor pada label dos. Jangan melebihi dos yang disyorkan, kerana ini boleh menyebabkan kesan sampingan.
   • Komposisi: Berhati -hati mengkaji komposisi aditif vitamin untuk memastikan bahawa ia tidak mengandungi bahan -bahan yang anaknya mungkin mempunyai alahan.

3. Perhatian:

   • Jangan ganti diet seimbang dengan bahan tambahan vitamin: Aditif vitamin hanya perlu digunakan untuk menambah diet seimbang, dan bukan untuk penggantinya.
   • Simpan aditif vitamin di tempat yang tidak boleh diakses untuk kanak -kanak: Aditif vitamin boleh berbahaya bagi kanak -kanak jika mereka diterima dalam dos yang besar.
   • Rujuk doktor jika kanak -kanak mempunyai kesan sampingan: Sekiranya kanak -kanak mempunyai kesan sampingan selepas mengambil bahan tambahan vitamin, anda mesti berunding dengan doktor.

Iii. Vitamin untuk kumpulan umur yang berbeza: Keperluan dan cadangan khusus

Keperluan untuk perubahan vitamin bergantung pada usia kanak -kanak. Adalah penting untuk memahami keperluan khusus setiap kumpulan umur untuk menyediakan kesihatan dan pembangunan yang optimum.

A. Bayi (0-12 bulan)

1. Penyusuan susu ibu dan vitamin D: Susu payudara adalah sumber pemakanan yang ideal untuk bayi, tetapi biasanya tidak mengandungi vitamin D. American Academy of Pediatrics mengesyorkan semua bayi pada penyusuan susu ibu, untuk menerima 400 vitamin D sehari dalam bentuk bahan tambahan.
2. Besi: Bayi yang menyusu mungkin memerlukan besi tambahan selepas 6 bulan, apabila bekalan besi yang diperoleh semasa kehamilan mula habis. Campuran kanak -kanak biasanya diperkaya dengan besi.
3. Vitamin B12: Bayi yang menyusu dari ibu veganok mungkin memerlukan tambahan vitamin B12, kerana ia hanya terdapat dalam produk haiwan.
4. Suapan: Apabila memperkenalkan makanan pelengkap, adalah penting untuk menawarkan pelbagai produk yang kaya dengan vitamin dan mineral, seperti buah -buahan, sayur -sayuran, produk bijirin dan protein.

B. Kanak-kanak berumur dini (1-3 tahun)

1. Pemakanan yang seimbang: Adalah penting untuk terus menawarkan kanak -kanak kecil diet yang seimbang dan pelbagai untuk menyediakan badan mereka dengan vitamin dan mineral yang diperlukan.
2. Vitamin D: Kanak -kanak awal harus menerima 600 IU Vitamin D setiap hari. Jika kanak -kanak tidak menerima cukup vitamin D dari makanan atau di bawah pengaruh cahaya matahari, adalah disyorkan untuk mengambil suplemen.
3. Besi: Kanak -kanak awal sering mengalami kekurangan zat besi. Pastikan kanak -kanak menerima besi yang cukup dari makanan, seperti daging, ayam, ikan, kekacang dan bijirin diperkaya.
4. Penggunaan jus yang berlebihan: Hadkan penggunaan jus, kerana ia mengandungi banyak gula dan beberapa nutrien. Daripada jus, tawarkan buah -buahan keseluruhan.

C. Kanak-kanak Prasekolah dan Umur Sekolah (4-12 tahun)

1. Pemakanan yang seimbang: Kanak -kanak prasekolah dan umur sekolah harus mematuhi diet yang seimbang dan pelbagai untuk menyediakan badan mereka dengan vitamin dan mineral yang diperlukan.
2. Vitamin D: Kanak -kanak prasekolah dan umur sekolah harus menerima 600 IU Vitamin D setiap hari. Jika kanak -kanak tidak menerima cukup vitamin D dari makanan atau di bawah pengaruh cahaya matahari, adalah disyorkan untuk mengambil suplemen.
3. Kalsium: Kalsium diperlukan untuk kesihatan tulang dan gigi. Pastikan kanak -kanak menerima kalsium yang cukup dari produk tenusu, sayur -sayuran berdaun hijau dan produk diperkaya.
4. Besi: Besi diperlukan untuk pertumbuhan dan pembangunan. Pastikan kanak -kanak menerima besi yang cukup dari makanan, seperti daging, ayam, ikan, kekacang dan bijirin diperkaya.
5. Snek: Menawarkan makanan ringan kanak -kanak, seperti buah -buahan, sayur -sayuran, yogurt dan kacang, bukan gula -gula dan makanan segera.

D. Remaja (13-18 tahun)

1. Pemakanan yang seimbang: Remaja mesti mematuhi diet yang seimbang dan pelbagai untuk menyediakan badan mereka dengan vitamin dan mineral yang diperlukan.
2. Vitamin D: Remaja harus menerima 600 IU Vitamin D setiap hari. Jika kanak -kanak tidak menerima cukup vitamin D dari makanan atau di bawah pengaruh cahaya matahari, adalah disyorkan untuk mengambil suplemen.
3. Kalsium: Kalsium diperlukan untuk kesihatan tulang dan gigi. Remaja harus menerima 1300 mg kalsium sehari.
4. Besi: Besi diperlukan untuk pertumbuhan dan pembangunan. Gadis remaja memerlukan lebih banyak besi daripada lelaki, kerana haid.
5. Asid Folik: Gadis remaja yang merancang kehamilan disyorkan untuk mengambil asid folik untuk mencegah kecacatan dalam tiub saraf di janin.
6. Gaya hidup aktif: Remaja yang terlibat secara aktif dalam sukan mungkin memerlukan lebih banyak vitamin dan mineral untuk mengekalkan pertukaran tenaga dan pemulihan selepas latihan.

Iv. Kemungkinan risiko dan amaran apabila menggunakan bahan tambahan vitamin

Walaupun bahan tambahan vitamin boleh berguna dalam kes -kes tertentu, adalah penting untuk mengingati kemungkinan risiko dan amaran.

A. berlebihan vitamin

Satu overdosis vitamin, terutamanya lemak -larut (A, D, E, K), boleh menyebabkan kesan toksik. Gejala overdosis berbeza -beza bergantung kepada vitamin dan dos, tetapi mungkin termasuk loya, muntah, sakit kepala, pening, kerosakan hati dan masalah kesihatan yang serius. Adalah penting untuk memerhatikan dos yang disyorkan oleh bahan tambahan vitamin dan tidak melebihi.

B. Interaksi dengan dadah

Aditif vitamin boleh berinteraksi dengan beberapa ubat dengan mengubah keberkesanannya atau menyebabkan kesan sampingan. Sebagai contoh, vitamin K dapat mengurangkan keberkesanan antikoagulan, dan vitamin C dapat meningkatkan kesan sampingan beberapa ubat kemoterapi. Adalah penting untuk memaklumkan kepada doktor tentang semua bahan tambahan vitamin yang diperlukan oleh kanak -kanak untuk mengelakkan interaksi yang tidak diingini dengan ubat -ubatan.

C. topeng kekurangan nutrien

Mengambil bahan tambahan vitamin boleh menyamar kekurangan nutrien, yang merumitkan diagnosis dan rawatan masalah kesihatan asas. Sebagai contoh, mengambil bahan tambahan yang mengandungi besi boleh menyembunyikan gejala anemia kekurangan zat besi, yang boleh menyebabkan rawatan rawatan. Adalah penting untuk tidak bergantung semata -mata kepada suplemen vitamin untuk mengekalkan kesihatan dan berunding dengan doktor untuk mendiagnosis dan merawat sebarang masalah kesihatan.

D. Reaksi Alergi

Sesetengah bahan tambahan vitamin mungkin mengandungi bahan -bahan yang menyebabkan tindak balas alahan pada orang yang sensitif. Gejala tindak balas alahan mungkin termasuk ruam kulit, gatal -gatal, urtikaria, edema muka, bibir atau lidah, kesukaran bernafas dan kejutan anaphylactic. Adalah penting untuk mengkaji dengan teliti komposisi aditif vitamin untuk memastikan bahawa ia tidak mengandungi bahan -bahan yang mana kanak -kanak itu mempunyai alahan.

E. Produk yang lemah

Terdapat banyak bahan tambahan vitamin berkualiti rendah di pasaran yang mungkin mengandungi dos vitamin yang tidak teratur, kekotoran berbahaya atau tidak memenuhi keperluan yang dinyatakan. Adalah penting untuk memilih bahan tambahan vitamin dari pengeluar yang boleh dipercayai yang mematuhi piawaian kualiti dan keselamatan.

V. Kesimpulan: Pendekatan dan perundingan individu dengan pakar pediatrik

Pilihan dan penggunaan bahan tambahan vitamin untuk kanak -kanak memerlukan pendekatan dan perundingan individu dengan pakar pediatrik. Doktor akan membantu menentukan vitamin yang diperlukan oleh kanak -kanak, dalam apa dos dan bentuk pelepasan, serta menilai kemungkinan risiko dan kontraindikasi. Adalah penting untuk diingat bahawa aditif vitamin hanya perlu digunakan untuk menambah diet seimbang, dan bukan untuk menggantikannya.