Persekitaran sebagai faktor risiko kesihatan

Posted on by

Persekitaran sebagai faktor risiko kesihatan: analisis terperinci

I. Pencemaran atmosfera dan kesannya terhadap kesihatan

  1. Zarah Pepejal (PM): Komposisi, Sumber dan Mekanisme Pendedahan

    • PM Komposisi: Zarah pepejal adalah campuran kompleks zarah terkecil dan titisan cecair yang terletak di udara. Mereka termasuk pelbagai komponen, seperti sulfat, nitrat, karbon, logam, habuk dan bahan biologi (debunga, pertikaian). Saiz zarah memainkan peranan penting dalam menentukan kesan potensi mereka terhadap kesihatan. PM10 (zarah dengan diameter kurang daripada 10 mikrometer) dan PM2.5 (zarah dengan diameter kurang daripada 2.5 mikrometer) sangat berbahaya, kerana mereka boleh menembusi jauh ke dalam paru -paru dan bahkan ke dalam aliran darah. Zarah Ultradisperse (kurang daripada 0.1 mikrometer) mempunyai lebih banyak keupayaan untuk menembusi badan dan mencapai pelbagai organ.

    • Sumber PM: Sumber PM dibahagikan kepada antropogenik (berkaitan dengan aktiviti manusia) dan semulajadi. Sumber antropogenik termasuk:

      • Pengangkutan: Gas ekzos kereta, terutamanya diesel, mengandungi sejumlah besar PM. Pakai tayar dan pad brek juga merupakan sumber PM.
      • Industri: Proses perindustrian, seperti pembakaran bahan api fosil, pengeluaran simen, metalurgi dan industri kimia, memancarkan jumlah PM yang besar ke atmosfera.
      • Tenaga: Pembakaran arang batu dan minyak bahan api di loji kuasa dan di rumah dandang adalah sumber PM yang penting.
      • Pemanasan: Pembakaran kayu api, arang batu dan jenis bahan bakar lain dalam relau domestik dan dandang menyumbang kepada PM pencemaran udara, terutama pada musim sejuk.
      • Pertanian: Pemprosesan tanah, penggunaan baja dan pembakaran yang degil membawa kepada output PM ke atmosfera.
      • Pembinaan: Pembinaan dan kerja jalan disertai dengan pembentukan sejumlah besar habuk.

      Sumber semula jadi PM termasuk:

      • Habuk: Dibesarkan oleh angin dari padang pasir, tanah pertanian dan tapak pembinaan.
      • Semburan laut: Mengandungi garam yang kering dan membentuk PM.
      • Aktiviti gunung berapi: Pelepasan abu dan gas gunung berapi.
      • Kebakaran hutan: Sebilangan besar PM yang mengandungi produk pembakaran dibezakan.
      • Debunga dan pertikaian: Boleh menjadi sumber PM yang penting dalam musim tertentu.

    • Mekanisme yang tepat: PM mempunyai kesan negatif terhadap kesihatan dengan pelbagai cara:

      • Sistem pernafasan: Penyedutan PM membawa kepada kerengsaan saluran pernafasan, radang paru -paru, fungsi paru -paru yang semakin teruk dan keterukan penyakit pernafasan kronik seperti asma dan hobble. PM2.5, disebabkan saiznya yang kecil, boleh menembusi alveoli dan menyebabkan kerosakan yang lebih serius.
      • Sistem Kardiovaskular: PM boleh menembusi aliran darah dan menyebabkan keradangan vaskular, bekuan darah dan peningkatan tekanan darah. Ini meningkatkan risiko penyakit jantung, seperti infark miokard dan strok.
      • Sistem saraf: Kajian menunjukkan bahawa PM boleh menembusi otak dan menyebabkan neuro -spammering, kerosakan kepada neuron dan gangguan kognitif. Terdapat hubungan antara pencemaran udara PM dan peningkatan risiko penyakit neurodegenerative seperti penyakit Alzheimer dan penyakit Parkinson.
      • Barah: Sesetengah komponen PM, seperti hidrokarbon aromatik polycyclic (PAU), mempunyai sifat karsinogenik dan boleh menyumbang kepada perkembangan paru -paru, pundi kencing dan kanser organ lain.
      • Sistem Pembiakan: PM Pencemaran PM boleh menjejaskan kesihatan reproduktif wanita dan lelaki, yang membawa kepada penurunan kesuburan, hasil kehamilan yang buruk (kelahiran pramatang, berat lahir rendah) dan perkembangan janin terjejas.

  2. Pencemar gas: ozon (O3), nitrogen dioksida (NO2), sulfur dioksida (SO2), karbon monoksida (CO)

    • Ozon (O3): Ozon di troposfera (ozon jongkong) adalah pencemar sekunder yang dibentuk sebagai hasil daripada tindak balas kimia antara nitrogen oksida (NOx) dan sebatian organik yang tidak menentu (LOS) dengan kehadiran cahaya matahari. Sumber utama NOx dan LOS adalah loji pengangkutan, industri dan tenaga. Kepekatan ozon yang tinggi diperhatikan pada bulan -bulan musim panas pada hari -hari yang cerah.

      • Mekanisme yang tepat: Ozon adalah ejen pengoksidaan yang kuat dan mempunyai kesan menjengkelkan pada membran mukus saluran pernafasan. Ia menyebabkan keradangan paru -paru, penurunan dalam fungsi paru -paru, batuk, sesak nafas dan keterukan penyakit pernafasan seperti asma. Pendedahan ozon panjang boleh menyebabkan penyakit paru -paru kronik.

    • Nitrogen dioksida (NO2): NO2 dibentuk sebagai hasil pembakaran bahan api fosil, terutamanya dalam enjin kereta dan loji kuasa. Ia juga boleh dibentuk sebagai hasil daripada proses perindustrian dan aktiviti pertanian.

      • Mekanisme yang tepat: NO2 menjengkelkan saluran pernafasan dan menyebabkan radang paru -paru. Ia meningkatkan kerentanan terhadap jangkitan pernafasan, memburukkan asma dan COPD. Pendedahan jangka panjang kepada NO2 boleh menyebabkan penyakit kronik paru-paru dan penyakit kardiovaskular.

    • Sulfur dioksida (SO2): SO2 dibentuk sebagai hasil pembakaran bahan api fosil yang mengandungi sulfur, terutamanya di loji kuasa dan dalam proses perindustrian. Ia juga boleh dibuang ke atmosfera dengan gunung berapi.

      • Mekanisme yang tepat: SO2 menjengkelkan saluran pernafasan dan menyebabkan bronkospasme. Ia meningkatkan kerentanan terhadap jangkitan pernafasan, memburukkan asma dan COPD. Pendedahan jangka panjang kepada SO2 boleh menyebabkan penyakit kronik paru-paru dan penyakit kardiovaskular. Dalam kombinasi dengan air di udara, SO2 membentuk asid sulfurik, yang merupakan komponen hujan asid.

    • Ugric Gas (CO): CO dibentuk sebagai hasil pembakaran bahan api fosil yang tidak lengkap, terutamanya dalam enjin kereta dan apabila menggunakan peranti pemanasan yang rosak.

      • Mekanisme yang tepat: Co mengikat hemoglobin dalam darah, menghalang pemindahan oksigen ke tisu badan. Ini membawa kepada hipoksia (kelaparan oksigen) dan boleh menyebabkan sakit kepala, pening, loya, kelemahan, kehilangan kesedaran, dan juga kematian pada kepekatan yang tinggi. CO sangat berbahaya bagi orang yang mempunyai penyakit kardiovaskular, wanita hamil dan anak -anak kecil.

  3. Pengaruh pada pelbagai kumpulan penduduk: kanak -kanak, orang tua, orang yang mempunyai penyakit kronik

    • Kanak -kanak: Kanak -kanak sangat terdedah kepada pencemaran udara kerana beberapa faktor:

      • Kadar pernafasan yang lebih tinggi: Kanak -kanak bernafas lebih kerap daripada orang dewasa, dan oleh itu menyedut lebih banyak bahan pencemar bagi setiap unit badan.
      • Membangunkan sistem pernafasan: Kanak -kanak ringan terus berkembang sehingga remaja, dan pencemaran udara dapat mengganggu proses ini, yang membawa kepada penurunan fungsi paru -paru pada masa akan datang.
      • Tahap aktiviti fizikal yang lebih tinggi: Kanak -kanak menghabiskan lebih banyak masa di jalan, melakukan latihan fizikal, yang meningkatkan kesan bahan pencemar mereka.
      • Lokasi yang lebih dekat ke bumi: Kepekatan beberapa bahan pencemar, seperti PM, boleh lebih tinggi di tanah di mana kanak -kanak menghabiskan lebih banyak masa.

      Kesan pencemaran udara terhadap kanak -kanak dikaitkan dengan peningkatan risiko perkembangan penyakit pernafasan, seperti asma, bronkitis dan radang paru -paru, serta kelembapan pertumbuhan paru -paru, gangguan kognitif dan peningkatan risiko kanser pada masa akan datang.

    • Orang tua: Orang yang lebih tua juga lebih terdedah kepada pencemaran udara akibat perubahan yang berkaitan dengan usia dalam fisiologi dan peningkatan kelaziman penyakit kronik.

      • Mengurangkan fungsi paru -paru: Dengan usia, fungsi paru -paru berkurangan, yang menjadikan orang tua lebih mudah terdedah kepada bahan pencemar.
      • Penyakit kronik: Orang tua sering mengalami penyakit kronik seperti penyakit kardiovaskular, penyakit pernafasan dan diabetes yang boleh memburukkan pencemaran udara.
      • Mengurangkan fungsi imun: Dengan usia, fungsi imun berkurangan, yang menjadikan orang tua lebih mudah terdedah kepada jangkitan pernafasan yang disebabkan oleh pencemaran udara.

      Kesan pencemaran udara terhadap orang tua dikaitkan dengan peningkatan risiko peningkatan penyakit kronik, kemasukan ke hospital dan kematian akibat penyakit pernafasan dan kardiovaskular.

    • Orang yang mempunyai penyakit kronik: Orang yang mempunyai penyakit kronik seperti asma, COPD, penyakit kardiovaskular dan diabetes sangat terdedah kepada pencemaran udara. Pencemaran udara boleh memburukkan penyakit ini, membawa kepada keterukan, kemasukan ke hospital dan peningkatan kematian.

  4. Langkah -langkah untuk mengurangkan pencemaran udara atmosfera: dasar, teknologi, tindakan individu

    • Politik: Dasar yang berkesan untuk mengurangkan pencemaran udara memerlukan pendekatan bersepadu, yang termasuk:

      • Penubuhan piawaian kualiti udara: Penubuhan nilai pengawalseliaan untuk kepekatan bahan pencemar di udara berdasarkan data saintifik mengenai kesan kesihatan.
      • Kawalan Pelepasan: Pengenalan langkah -langkah untuk mengurangkan pelepasan bahan pencemar dari sumber utama, seperti pengangkutan, industri dan tenaga. Ini mungkin termasuk pemasangan penapis dalam perusahaan perindustrian, pengenalan teknologi pembakaran bahan api bersih, merangsang penggunaan pengangkutan awam dan kenderaan elektrik, serta menyekat penggunaan kenderaan yang sudah lapuk.
      • Pemantauan Kualiti Udara: Penciptaan sistem pemantauan kualiti udara untuk mengesan kepekatan bahan pencemar dan menilai keberkesanan langkah -langkah untuk mengurangkan pencemaran.
      • Maklumkan Public: Memberi maklumat awam tentang kualiti udara dalam masa nyata dan langkah berjaga -jaga yang boleh dilakukan untuk melindungi kesihatan mereka.
      • Kerjasama antarabangsa: Pencemaran udara adalah masalah silang sempadan, jadi kerjasama antarabangsa diperlukan untuk menyelesaikan masalah ini. Ini mungkin termasuk pertukaran maklumat, pembangunan piawaian dan program bersama, serta membantu negara -negara membangun dalam mengurangkan pencemaran udara.

    • Teknologi: Pembangunan dan pelaksanaan teknologi baru memainkan peranan penting dalam mengurangkan pencemaran udara:

      • Kenderaan murni: Pembangunan dan penggunaan kenderaan elektrik, kereta hibrid dan kereta dengan enjin pembakaran dalaman yang beroperasi pada jenis bahan api alternatif, seperti gas asli dan biodiesel.
      • Teknologi cekap tenaga: Pengenalan teknologi yang cekap tenaga dalam industri, tenaga dan pembinaan untuk mengurangkan penggunaan tenaga dan pelepasan bahan pencemar.
      • Teknologi Carboning dan Penyimpanan: Pembangunan dan pelaksanaan Teknologi Penangkapan dan Penyimpanan Karbon (CCS) di loji kuasa dan perusahaan perindustrian untuk mengurangkan pelepasan karbon dioksida (CO2).
      • Sumber Tenaga Boleh Diperbaharui: Pembangunan dan penggunaan sumber tenaga boleh diperbaharui, seperti tenaga solar, tenaga angin dan kuasa hidro, untuk menggantikan bahan api fosil.
      • Sistem Penyucian Udara: Pembangunan dan penggunaan sistem pemurnian udara di bilik dan di udara terbuka untuk menghilangkan bahan pencemar.

    • Tindakan individu: Semua orang boleh menyumbang kepada penurunan pencemaran udara, mengambil tindakan berikut:

      • Gunakan pengangkutan awam, basikal atau berjalan kaki: Penolakan kereta peribadi yang memihak kepada pengangkutan awam, basikal atau mendaki dapat mengurangkan pelepasan bahan pencemar dari pengangkutan.
      • Jimat Tenaga: Pengurangan penggunaan tenaga di rumah dan di tempat kerja dapat mengurangkan pelepasan bahan pencemar dari loji kuasa.
      • Gunakan peranti cekap tenaga: Penggunaan peranti cekap tenaga dan mentol lampu membolehkan anda mengurangkan penggunaan tenaga.
      • Pokok tumbuhan: Pokok -pokok menyerap CO2 dan bahan pencemar lain dari udara, membantu meningkatkan kualiti udara.
      • Menyokong dasar untuk mengurangkan pencemaran udara: Untuk menyatakan sokongan untuk politik dan program untuk mengurangkan pencemaran udara dan memanggil tindakan ahli politik dan pemimpin masyarakat.
      • Elakkan membakar sisa: Pembakaran sisa luar adalah sumber pencemaran udara yang penting. Sisa harus dilupuskan dengan betul dan elakkan pembakaran.

Ii. Pencemaran air dan kesannya terhadap kesihatan

  1. Sumber Pencemaran Air: Pelepasan Perindustrian, Parit Pertanian, Sisa Rumah Tangga, Kebocoran dari Stor Bawah Tanah

    • Pelepasan industri: Perusahaan perindustrian sering membuang pelbagai bahan pencemar ke dalam takungan, termasuk logam berat (merkuri, plumbum, kadmium), sebatian organik (racun perosak, pelarut, bifenil polychlorified (PHB)), bahan kimia dan bahan radioaktif. Pencemar ini boleh menjadi toksik dan karsinogenik, menimbulkan ancaman serius terhadap kesihatan manusia dan alam sekitar. Pencemaran air dengan parit perindustrian boleh menyebabkan pencemaran air minuman, makanan (ikan, makanan laut) dan tanaman pertanian yang ditanam di dalam air yang tercemar.

    • Parit Pertanian: Pertanian adalah sumber pencemaran air yang penting. Penggunaan baja dan racun perosak boleh menyebabkan pencemaran badan air dengan nitrat, fosfat dan bahan kimia toksik. Nitrat dalam air minuman boleh menyebabkan methemoglobinemia (sindrom darah biru) pada bayi. Racun perosak boleh menjadi toksik untuk sistem saraf, sistem pembiakan dan sistem endokrin. Parit kompleks ternakan mengandungi sejumlah besar bahan organik, bakteria dan virus yang dapat mencemarkan air dan menyebabkan penyakit.

    • Sisa isi rumah: Sisa isi rumah, seperti air sisa, sampah dan bahan kimia, juga boleh mencemarkan air. Air kumbahan mengandungi bahan organik, bakteria, virus dan parasit yang boleh menyebabkan penyakit gastrousus, hepatitis dan jangkitan lain. Sampah memasuki badan air boleh mencemarkan air dengan plastik, yang terurai ke dalam mikroplastik dan mencemarkan rantaian makanan. Bahan kimia yang digunakan dalam kehidupan seharian, seperti detergen, agen pembersih dan ubat -ubatan, boleh jatuh ke dalam air kumbahan dan pencemar air.

    • Kebocoran penyimpanan bawah tanah: Parit dari kemudahan penyimpanan bawah tanah, seperti tangki untuk menyimpan minyak, produk minyak dan bahan kimia, boleh menyebabkan pencemaran air bawah tanah. Pencemaran air bawah tanah boleh menjadi sukar untuk mengesan dan menghapuskan, dan ia boleh menimbulkan ancaman panjang kepada kesihatan manusia dan alam sekitar. Air bawah tanah yang tercemar boleh mencemarkan air minuman, tanaman pertanian dan kolam.

  2. Jenis bahan pencemar air: mikroorganisma patogen, bahan kimia, logam berat, bahan radioaktif

    • Mikroorganisma patogen: Air boleh dicemari oleh mikroorganisma patogen, seperti bakteria (E. coli, Salmonella, Shigella), virus (hepatitis A, Novirus, rotavirus) dan parasit (Giardia, Cryptosporidium). Mikroorganisma ini boleh menyebabkan pelbagai penyakit, termasuk jangkitan gastrousus, hepatitis, disentri dan jangkitan lain. Pencemaran air dengan mikroorganisma patogen yang paling sering berlaku kerana air kumbahan memasuki badan air.

    • Bahan kimia: Air boleh dicemari oleh pelbagai bahan kimia, seperti racun perosak, herbisida, pelarut, biphenils polychlorified (PHB), dioksin dan bahan kimia perindustrian yang lain. Bahan kimia ini boleh menjadi toksik dan karsinogenik, yang mewakili ancaman serius terhadap kesihatan manusia. Pencemaran air dengan bahan kimia boleh berlaku disebabkan oleh pelepasan industri, longkang pertanian dan kebocoran dari kemudahan penyimpanan bawah tanah.

    • Logam Berat: Air boleh dicemari oleh logam berat, seperti merkuri, plumbum, kadmium, arsenik dan krom. Logam ini boleh menjadi toksik dan terkumpul di dalam badan, menyebabkan pelbagai penyakit, termasuk gangguan neurologi, kerosakan buah pinggang dan kanser. Pencemaran air dengan logam berat boleh berlaku disebabkan oleh pelepasan industri, aktiviti perlombongan dan kebocoran dari kemudahan penyimpanan bawah tanah.

    • Bahan Radioaktif: Air boleh tercemar dengan bahan radioaktif, seperti uranium, radio dan cesium. Bahan -bahan ini boleh menjadi karsinogenik dan menyebabkan mutasi genetik. Pencemaran air dengan bahan radioaktif boleh berlaku disebabkan oleh aktiviti perlombongan, ujian nuklear dan kemalangan di loji kuasa nuklear.

  3. Penyakit yang dikaitkan dengan air yang tercemar: penyakit berjangkit (cirit -birit, hepatitis, kolera), keracunan kimia, kanser

    • Penyakit berjangkit: Air yang tercemar boleh menyebabkan pelbagai penyakit berjangkit, seperti cirit -birit, hepatitis, kolera, disentri, poliomielitis dan kepialu. Penyakit ini disebabkan oleh mikroorganisma patogen seperti bakteria, virus dan parasit yang memasuki air dari air kumbahan dan sumber pencemaran yang lain. Penyakit berjangkit yang berkaitan dengan air tercemar adalah salah satu punca utama kematian kanak -kanak di negara -negara membangun.

    • Keracunan kimia: Air yang tercemar boleh menyebabkan keracunan dengan bahan kimia, seperti racun perosak, herbisida, logam berat dan bahan kimia perindustrian. Bahan -bahan ini boleh menjadi toksik dan menyebabkan pelbagai gejala, termasuk loya, muntah, sakit kepala, pening, sawan dan kehilangan kesedaran. Kesan berpanjangan kepekatan rendah bahan kimia toksik di dalam air boleh menyebabkan penyakit kronik, seperti gangguan neurologi, kerosakan kepada buah pinggang dan hati.

    • Barah: Sesetengah bahan pencemar air, seperti arsenik, benzena, PHB dan dioksin, adalah karsinogenik dan boleh menyebabkan kanser. Penggunaan panjang air yang tercemar dengan bahan karsinogenik dapat meningkatkan risiko mengembangkan pundi kencing, paru -paru, kulit, hati dan organ lain.

  4. Langkah -langkah Untuk Memastikan Keselamatan Air Minum: Pembersihan Air, Pemantauan Kualiti Air, Melindungi Sumber Air

    • Penyucian air: Pembersihan air adalah proses penting yang menghilangkan bahan pencemar dari air dan menjadikannya selamat untuk diminum. Terdapat beberapa kaedah pembersihan air, termasuk penapisan, pembekuan, pemendapan, pembasmian kuman dan osmosis terbalik. Penapisan menghilangkan zarah pepejal dari air. Pembekuan dan pemendapan mengeluarkan bahan yang digantung dari air. Pembasmian kuman membunuh mikroorganisma patogen dalam air. Osmosis terbalik menghilangkan garam terlarut dan bahan pencemar lain dari air.

    • Pemantauan Kualiti Air: Pemantauan kualiti air adalah proses penting yang membolehkan anda menjejaki tahap bahan pencemar di dalam air dan menentukan sama ada air sepadan dengan piawaian kualiti yang ditetapkan. Pemantauan kualiti air harus dijalankan secara teratur dan termasuk analisis air untuk pelbagai bahan pencemar, seperti bakteria, virus, bahan kimia dan logam berat.

    • Perlindungan Sumber Air: Perlindungan sumber air adalah proses penting yang menghalang pencemaran air di tempat pertama. Perlindungan sumber air mungkin termasuk penubuhan zon penampan di sekitar takungan, sekatan penggunaan racun perosak dan baja berhampiran takungan, meningkatkan rawatan air kumbahan dan mencegah kebocoran dari penyimpanan bawah tanah.

Iii. Pencemaran tanah dan kesannya terhadap kesihatan

  1. Sumber pencemaran tanah: sisa industri, aktiviti pertanian, sisa rumah, kemalangan dan bencana alam

    • Sisa industri: Perusahaan perindustrian menghasilkan sejumlah besar sisa yang dapat mencemarkan tanah. Sisa ini mungkin mengandungi logam berat, sebatian organik, bahan kimia dan bahan radioaktif. Pencemaran tanah oleh sisa industri boleh berlaku disebabkan penyimpanan sisa yang tidak betul, kebocoran dari tangki dan saluran paip, serta menetapkan semula sisa ke tanah.

    • Aktiviti Pertanian: Aktiviti pertanian boleh mencemarkan tanah dengan racun perosak, herbisida, baja dan baja. Racun perosak dan racun herba digunakan untuk memerangi perosak dan rumpai, tetapi mereka boleh menjadi toksik untuk manusia dan haiwan. Baja digunakan untuk meningkatkan produktiviti, tetapi mereka mungkin mengandungi nitrat yang dapat mencemarkan tanah dan air. Pupuk mengandungi sejumlah besar bahan organik, bakteria dan virus yang dapat mencemarkan tanah dan air.

    • Sisa isi rumah: Sisa isi rumah, seperti sampah dan air sisa, boleh mencemarkan tanah. Sampah mungkin mengandungi plastik, kaca, logam dan bahan lain yang boleh mencemarkan tanah dan air. Air kumbahan mengandungi bahan organik, bakteria, virus dan parasit yang dapat mencemarkan tanah dan air.

    • Kemalangan dan bencana alam: Kemalangan dan bencana alam, seperti kemalangan di tumbuhan kimia, tumpahan minyak, gempa bumi dan banjir, boleh mencemarkan tanah. Kemalangan di tumbuh -tumbuhan kimia boleh menyebabkan pelepasan ke dalam bahan kimia toksik yang dapat mencemarkan tanah dan air. Tumpahan minyak boleh mencemarkan tanah dan air dengan produk minyak dan minyak. Gempa bumi dan banjir boleh membawa kepada pergerakan bahan tercemar dan penyebaran pencemaran.

  2. Jenis pencemar tanah: logam berat, sebatian organik, bahan radioaktif, mikroorganisma patogen

    • Logam Berat: Logam berat, seperti merkuri, plumbum, kadmium, arsenik dan krom, adalah salah satu bahan pencemar tanah yang paling biasa. Mereka boleh jatuh ke dalam tanah dari sisa industri, aktiviti pertanian, sisa rumah dan kemalangan. Logam berat boleh menjadi toksik dan terkumpul di tumbuh -tumbuhan dan haiwan, memasuki rantaian makanan. Makan tumbuhan dan haiwan yang tercemar dengan logam berat boleh menyebabkan keracunan dan penyakit kronik.

    • Sebatian Organik: Sebatian organik, seperti racun perosak, herbisida, pelarut, PHB dan dioksin, juga pencemar tanah biasa. Mereka boleh jatuh ke dalam tanah dari aktiviti pertanian, sisa industri dan kemalangan. Sebatian organik boleh menjadi toksik dan karsinogenik. Mereka boleh jatuh ke dalam air dan udara, mencemarkan alam sekitar.

    • Bahan Radioaktif: Bahan -bahan radioaktif, seperti Uranus, Radiy dan Cesium, boleh mencemarkan tanah akibat aktiviti perlombongan, ujian nuklear dan kemalangan di loji kuasa nuklear. Bahan radioaktif boleh menjadi karsinogenik dan menyebabkan mutasi genetik.

    • Mikroorganisma patogen: Mikroorganisma patogen, seperti bakteria, virus dan parasit, boleh mencemarkan tanah disebabkan oleh air kumbahan, baja dan sumber pencemaran yang lain. Mikroorganisma patogen boleh menyebabkan pelbagai penyakit, seperti jangkitan gastrousus, hepatitis dan disentri.

  3. Cara pendedahan kepada tanah yang tercemar mengenai kesihatan: hubungan langsung, pencemaran makanan, air dan pencemaran udara

    • Kenalan Langsung: Hubungan langsung dengan tanah yang tercemar boleh menyebabkan pelbagai penyakit, seperti kerengsaan kulit, tindak balas alahan, jangkitan dan keracunan. Kanak -kanak sangat terdedah kepada tanah yang tercemar, kerana mereka sering bermain di atas tanah dan boleh menelan tanah tercemar.

    • Pencemaran makanan: Tanah yang tercemar boleh mencemarkan makanan yang ditanam atas dasar ini. Tumbuhan boleh menyerap bahan pencemar dari tanah, seperti logam berat dan racun perosak. Makan tumbuhan yang tercemar dengan bahan pencemar boleh menyebabkan keracunan dan penyakit kronik. Haiwan yang merumput di tanah yang tercemar juga boleh mengumpul bahan pencemar dalam kain mereka. Makan daging haiwan yang tercemar dengan bahan pencemar boleh menyebabkan keracunan dan penyakit kronik.

    • Pencemaran air dan udara: Tanah tercemar boleh mencemarkan air dan udara. Pencemar dari tanah boleh dibasuh ke dalam air bawah tanah, mencemarkan air minuman. Pencemar dari tanah boleh menguap ke udara, mencemarkan udara untuk bernafas. Penggunaan air yang tercemar dan bernafas dengan udara yang tercemar boleh menyebabkan pelbagai penyakit, seperti penyakit pernafasan, penyakit kardiovaskular dan kanser.

  4. Penyucian tanah dan langkah -langkah perlindungan: bioperubatan, kepercayaan, pengasingan dan penyingkiran tanah yang tercemar, mencegah pencemaran

    • Biometasi: Biomediasi adalah penggunaan mikroorganisma untuk penguraian atau penyingkiran bahan pencemar dari tanah. Mikroorganisma boleh menguraikan bahan pencemar organik ke dalam bahan yang kurang toksik. Mereka juga boleh menyerap logam berat dari tanah, menjadikannya kurang dapat diakses oleh tumbuh -tumbuhan dan haiwan.

    • Phytometration: Kajian herba adalah penggunaan tumbuhan untuk penyerapan, penguraian atau penstabilan bahan pencemar di dalam tanah. Sesetengah tumbuhan boleh menyerap logam berat dari tanah dan mengumpulnya dalam tisu mereka. Tumbuh -tumbuhan lain boleh menguraikan bahan pencemar organik di dalam tanah. Rakaman adalah kaedah pembersihan tanah yang mesra alam dan ekonomi.

    • Penebat dan penyingkiran tanah yang tercemar: Pengasingan tanah yang tercemar adalah kaedah yang menghalang penyebaran pencemaran dari tanah ke kawasan lain. Tanah yang tercemar boleh diasingkan menggunakan halangan seperti dinding konkrit atau lapisan tanah liat. Mengeluarkan tanah yang tercemar adalah kaedah yang melibatkan menggali tanah yang tercemar dan mengangkutnya ke tapak pelupusan untuk pengebumian atau pemprosesan.

    • Pencegahan pencemaran: Pencegahan pencemaran tanah adalah cara yang paling berkesan untuk melindungi tanah. Ini boleh dicapai dengan mengurangkan pelepasan bahan pencemar dari perusahaan perindustrian, meningkatkan kaedah pertanian, pemulihan sisa yang betul dan mencegah kemalangan.

Iv. Bunyi bising dan kesannya terhadap kesihatan

  1. Sumber Kebisingan: Pengangkutan, Industri, Pembinaan, Acara Hiburan

    • Pengangkutan: Pengangkutan adalah salah satu sumber utama bunyi di bandar dan bandar. Kebisingan dari kereta, kereta api, pesawat dan kapal boleh menimbulkan ketidakselesaan yang ketara dan mempunyai kesan negatif terhadap kesihatan manusia. Kebisingan dari pengangkutan sangat besar berhampiran lebuh raya, kereta api dan lapangan terbang.

    • Industri: Perusahaan perindustrian boleh mencipta bunyi yang ketara kerana kerja peralatan, mesin dan mekanisme. Kebisingan dari industri boleh menjadi sangat besar berhampiran zon perindustrian dan kilang.

    • Pembinaan: Kerja pembinaan boleh menghasilkan bunyi yang ketara kerana kerja peralatan pembinaan, penggunaan bahan letupan dan proses lain. Kebisingan dari pembinaan boleh menjadi sangat besar berhampiran tapak pembinaan.

    • Acara Hiburan: Acara hiburan, seperti konsert, perayaan dan pertandingan sukan, boleh mencipta bunyi yang ketara. Kebisingan dari acara hiburan boleh menjadi sangat hebat berhampiran tempat -tempat acara.

  2. Jenis Kebisingan: Bunyi Malar, Bunyi Seketika, Bunyi Impuls

    • Bunyi malar: Kebisingan berterusan adalah bunyi yang berterusan untuk jangka masa yang panjang dengan intensiti yang agak berterusan. Contoh bunyi bising adalah bunyi dari lebuh raya, bunyi dari perusahaan perindustrian dan bunyi bising dari peralatan kerja.

    • Bunyi sekejap: Kebisingan yang tidak dapat dikawal adalah bunyi yang kadang -kadang timbul dan hilang. Contoh bunyi bising berselang -seli adalah bunyi dari kereta api, bunyi dari pesawat dan bunyi bising dari kerja pembinaan.

    • Bunyi bising: Bunyi impuls adalah bunyi yang dicirikan oleh bunyi yang pendek dan tajam bunyi. Contoh bunyi bising adalah bunyi bising dari letupan, bunyi dari tembakan dan bunyi bising dari pukulan.

  3. Kesan bunyi bising pada kesihatan: gangguan pendengaran, gangguan tidur, penyakit kardiovaskular, masalah psikologi

    • Pelanggaran pendengaran: Pendedahan panjang ke tahap bunyi yang tinggi boleh menyebabkan gangguan pendengaran. Kemerosotan pendengaran mungkin sementara atau tetap. Kemerosotan pendengaran sementara boleh berlaku selepas terdedah kepada bunyi yang pendek dan kuat. Kemerosotan pendengaran yang berterusan boleh berlaku selepas pendedahan yang berpanjangan ke tahap bunyi sederhana atau pendedahan pendek kepada bunyi yang sangat kuat.

    • Pelanggaran Tidur: Kebisingan boleh memecahkan mimpi, yang membawa kepada insomnia, keletihan dan penurunan prestasi. Kebisingan boleh menghalang tertidur, mengganggu mimpi dan mengurangkan tempoh tidur. Tidur boleh menyebabkan pelbagai masalah kesihatan, seperti penyakit kardiovaskular, diabetes dan kemurungan.

    • Penyakit kardiovaskular: Kebisingan boleh meningkatkan tekanan darah, kolesterol dan risiko penyakit kardiovaskular. Kebisingan boleh menyebabkan tekanan, yang boleh menyebabkan peningkatan tekanan darah dan kolesterol. Kebisingan jangka panjang boleh menyebabkan tekanan kronik, yang dapat meningkatkan risiko penyakit kardiovaskular.

    • Masalah psikologi: Kebisingan boleh menyebabkan tekanan, kerengsaan, kecemasan dan kemurungan. Kebisingan boleh merumitkan kepekatan perhatian, mengurangkan prestasi dan memburukkan lagi mood. Kebisingan panjang boleh menyebabkan tekanan kronik, yang dapat meningkatkan risiko masalah psikologi.

  4. Langkah Pengurangan Kebisingan: Penebat Kebisingan, Batasan Sumber Bunyi, Perancangan Persekitaran Bandar

    • Penebat bunyi: Penebat bunyi adalah kaedah yang mengurangkan penghantaran bunyi dari satu tempat ke tempat lain. Penebat bunyi boleh dicapai dengan menggunakan bahan -bahan yang menyerap bunyi seperti bulu mineral, buih dan drywall, untuk dinding, siling dan lantai. Penebat bunyi juga boleh dicapai dengan memasang tingkap dan pintu pelindung bunyi.

    • Sekatan sumber bunyi: Mengehadkan sumber bunyi adalah kaedah yang mengurangkan jumlah bunyi yang dihasilkan oleh sumber. Mengehadkan sumber bunyi boleh dicapai dengan menggunakan mesin dan peralatan yang lebih tenang, sekatan ke atas kelajuan kenderaan dan larangan penggunaan sistem bunyi yang kuat pada waktu tertentu.

    • Perancangan Bandar: Perancangan persekitaran bandar adalah kaedah yang menggunakan perancangan untuk mengurangkan kesan bunyi pada penduduk. Perancangan persekitaran bandar dapat dicapai dengan memisahkan zon kediaman dan perindustrian, mewujudkan zon penampan antara sumber bunyi dan kawasan kediaman, serta dengan pembinaan hambatan -pelindung bunyi di sepanjang pemandu pemandu

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *